"Χθες βράδυ..."

Πριν 20-25 χρόνια θυμαμαι να πηδάμε από τα κάγκελα στα σχολεία για να παίξουμε στα γήπεδα. Θυμαμαι ότι βγάζαμε και ένα δυο κάγκελα για να μπορούμε να περνάμε πιο εύκολα.
Αυτό το κάγκελο κάθε Δευτέρα φτιαχνόταν και εμείς πάλι παλεύαμε να μπούμε....
Ένας γείτονας μεγάλος σε ηλικία μας φώναζε για πολλά χρόνια να φύγουμε γιατί η κόρη του δίνει πανελλήνιες και την ενοχλούμε.
Χειμώνα καλοκαίρι...
Θυμαμαι ότι ήταν φύλακας σε ένα εργοστάσιο σοκολάτας και εγώ αυτούς τους φυλακές τους είχα πολύ διαφορετικά στο μυαλό μου
Θυμαμαι την αστυνομία να μας περικυκλώνει για να μας πιάσει όλους στη φάκα όπως θα ήθελαν
Μετά βρήκαν και ένα νέο σχέδιο από το σχολείο... έβγαζαν τις μπασκέτες. Κάθε μεσημέρι λοιπόν στο σχόλασμα εμείς οι ίδιοι ως μαθητές,ξεκρεμούσαμε τα στεφάνια και τα βάζαμε στην αποθήκη μαζί με τις μπάλες. Πολλες φορές προσπάθησα για να τα ξεχάσουν έξω, άλλα δε τα κατάφερνα.

Χθες το βράδυ πέρασα από το σχολείο.... Οι μπασκέτες ήταν εκεί  μαζί με τα στεφάνια τους  και παιδί δεν άκουσα στο δρόμο.
Η μπασκέτα μου έμοιαζε ότι σκούριασε αλλά η γειτονιά, δόξα τω θεώ ηρέμησε.

Φύλακα αλήθεια, η κόρη σου πέρασε στις πανελλήνιες φέτος;!

                                                            

                                                            ΛΑΚ

                                                          18/11/2018

"χρόνων σιγή..."

Ίσως να μην είμαι έτοιμη για κάτι τέτοιο...

Έφτασα 35 

Ακόμα περιμένω να με πας στο σπίτι

Περιμένω να φύγουμε για το χωριό

Ανανεώνω τα email μου 

Σε έχω στο τηλεφωνικό κατάλογό μου

Σου αφιερώνω τραγούδια

Σε μπερδεύω με αγνώστους

Παίζω τυχερά παιχνίδια

Ψάχνω το αμάξι σου

Φοράω τα ρούχα σου

Τρώω αυγά με ντομάτα

Γερνάω  και απο σένα δε περνάει μέρα

Καίνε τα χρόνια, καίν οι μέρες με μια πληγή που αιμορραγεί κι αν περισσέψαν οι φοβέρες είναι σκληρή ανταμοιβή...

Δημήτρης Ζερβουδάκης

Μνήμη 07/2018

Δεν υπάρχει θεός!
Αν υπάρχει δε βλέπει
Αν βλέπει εκδικείται
Αν εκδικείται δε το χρειάζομαι...

ΛΑΚ

07/2018