Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020

"φέτα με ταχίνι και μέλι"


Θα ήθελα να σου πω κάτι.
Δε ξέρω αν στο είπα ποτέ
Ίσως να το είπα αλλά δε του έδωσα τόσο πολύ σημασία
Ίσως να το ένιωσες κιόλας και να το ξέχασες μετά
Πάει καιρός τώρα και μπορεί να μην έχει νόημα αλλά για μένα έχει
Θα ήθελα να ξέρεις

Όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερο πιστεύω οτι
να μωρέ δεν ήταν κ τόσο απλό όλο
Ξέρεις πίστεψα σε αυτό που γινόταν κ έδωσα πολύ πίστη
Όντως έδωσα. Δε το λέω τώρα για να κάνω δηλώσεις
δε το μετανιώνω καθόλου
εννοώ που σε ερωτεύτηκα
ναι αυτό ήθελα να πω
γι αυτό ξεκίνησα.
Σε ερωτεύτηκα.
Κανονικά.

Χαζό μπορεί να ναι, αλλά ήταν κανονικά.
Αυτό με το κόμπο στο λαιμό
με το στομάχι που κλείνει
που σκέφτεσαι χαζά πράγματα
μέλλον κοινό κ τέτοια

Έλεγα οτι δε μετανιώνω
ούτε νιώθω πόνο.
Δε νιώθω πόνο αλήθεια.
Ένιωσα πολύ.
Τώρα δε νιώθω

Με ρωτάνε αν σε πενθώ.
Δε σε πενθώ
Σε αναπολώ και αυτό μου αφήνει ένα χαζό χαμόγελο
Δε μπορώ να πενθώ ανθρώπους.
Μπορεί να μη ξέρω
Ακόμα και αυτούς που έπρεπε δε τους πένθησα ποτέ.
Θα χρειαζόταν να τους αφήσω πίσω και δε ξέρω πως γίνεται ξεχωριστά

Δε σε πενθώ
Σε αναπολώ

Ερωτεύτηκα και τις δυο
και τις δυο πλευρές σου εννοώ
Ήμουν έτοιμη σα τερματοφύλακας να αποκρούσω οτιδήποτε ερχόταν
και τσακ το έπιανα.

Δε κατάλαβα να μου συμβαίνει κάτι
Σε ερωτεύτηκα
Μπορεί ακόμα να σε ερωτεύομαι
αλλά τώρα ξέρω

Θα σου ευχόμουν οτιδήποτε απαλό ανάμεσα από το στήθος σου
Οτιδήποτε λευκό όταν κλείνεις τα μάτια σου
κ οτιδήποτε ζεστό να βρέχει τη πλάτη σου
Μια παραλία για τα καλοκαίρια σου
και ένα βουνό για όταν έχεις τα κέφια σου
Ένα χέρι να σε σφίγγει στο ύπνο σου
και ένα φιλί το πρωί για τα χείλη σου.

Δε ξέρω...
Εγώ με αυτά κάπως είμαι αρκετά.

Ίσως αν περάσουν τα χρόνια να βρίζουμε
που το αφήσαμε να φύγει
Να τελειώσει...

Σε ερωτεύτηκα.
Και αν αυτό σε ταράζει
Συγγνώμη, αλλά δε το επέλεξα....
ΛΑΚ
12/2020