"Έχεις χαζέψει ποτέ μπαλόνια;

Έχεις χαζέψει ποτέ μπαλόνια;

Αυτά που έχουν μέσα αυτό το αέριο που σε κάνει να μιλάς περίεργα

Αυτά που κρατάνε τα παιδιά στα λούνα πάρκ

Εμένα μου το έπαιρναν τα αδέρφια μου μέχρι μεγάλη...

Πάντα ήθελα αυτό με το σκύλο

Συνήθως είχε δύο πόδια

Ένα πίσω ένα μπροστά

Άσχετο όμως αυτό με αυτό που ξεκίνησα να λέω

Τα μπαλόνια λοιπόν...

Πάντα χωρίς κάποιο λόγο μου άρεσε να τα χαζεύω

Ένιωθα την αγωνία τους να γλιστρήσουν από τα χέρια

Πάντα μου άρεσε να φτιάχνω ιστορίες για το τι σκέφτονται την ώρα της πάλης

και αν τύχαινε να ξέφευγαν και ανέβαιναν ψηλά ένιωθα μόνο δικαίωση

Πολλές φορές σκέφτηκα να πάω να τα λύσω απ’ όλα τα χέρια των παιδιών

και σκέψου τώρα να γέμιζε ο ουρανός χρώματα ζώα και καρτούν

Από το δικό μου το έκανα....

Δε μπορούσα ποτέ να το κρατήσω εγκλωβισμένο σε κάτι.

Μου άρεσε που πέρασα χρόνο μαζί του.

Στεναχωριόμουν όμως να το βλέπω να μαραζώνει

Έτσι μόλις έφτανα σπίτι, το χάζευα για τελευταία φορά

και το άφηνα ελεύθερο.

Ομολογώ πως στην αρχή δεν ήξερε αλήθεια προς τα που να πάει

Αλλά μόλις το καταλάβαινε σηκωνόταν όρθιο

και άρχιζε να γλιστράει ομαλά προς τα πάνω...

Έτρεχα για ώρα από κάτω του γιατί ήθελα να με πιστέψει

Αλήθεια θα ήθελα να μαι μαζί του

Νιώθω σαν να μην έχω δικαίωμα, να σταματάω τη ροή των "πραγμάτων"

                                                                                             

                                                                                                 05/07/2020