"Περιμένω..."

Aσπρόμαυρη εικόνα, σα τις φωτογραφίες της Έλενας!

Ψύχρα! Μια καρέκλα, ένα τετράδιο ένα στυλό.

Μάλλον εκεί θέλω να 'μαι, σε αυτή τη καρέκλα.

Απόγευμα... 
Μυρωδιές καθαρές και αυτός ο ήχος απο τα βότσαλα γαργαλιστικός.

“Πίσω” μου μπορεί να έχει κόσμο, μπροστά μου δεν είναι κανένας...

Είναι που φοβάμαι να είμαι και τελείως μόνη...

Δε γυρίζω να δω, φοβάμαι μήπως γυρίσω και δε δω κανένα.

Κρύωσα λίγο... τα πόδια μου! Αλλά μαρέσει εδώ.

ΝΑ! αυτο το σημειο μαρέσει... Βλέπεις;; Να Εκει Που Ενώνονται!!!!

Δε σαρέσει ή δε κοιτάς καν;;

Μήπως δε μ'ακούς;;;

ΡΕ!!!

Λες αλήθεια να μου είπαν οτι έφυγες και εγω ακόμα να το χωνέψω;

Πάλι δεν απαντάς!...

Σιγά μην έφυγες.... χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα...

Άντε τελείωνε βγες! Θα σου φέρω και σένα καρέκλα!

                                                                                                       -Μάιος 2008-

                                                                                                              Για τον                                                                                                                   Μητσάκο
                                                                                                                          ΛΑΚ